woensdag 18 mei 2016

Boekwaarde participaties Nationale Bank

Rogier Barberien, een pientere aandeelhouder die sinds vorig jaar de rangen der groene petten kwam versterken, vroeg naar de boekwaarde van enkele participaties van de Nationale Bank en op die vraag kwam ditmaal een klaar en duidelijk antwoord waardoor we een betere kijk krijgen op de enorme onderwaardering van het NBB aandeel.

Volgens de directie bedraagt de boekwaarde per aandeel Nationale Bank:
1 euro voor het belang in Swift;
5 euro voor het belang in BMI;
700 euro voor de deelneming in de ECB;
1.639 euro voor de participatie in het IMF;
824 euro voor de aandelen van de Bank voor Internationale Betalingen.

Samen bedraagt de boekwaarde van deze kruimels per aandeel NBB dus 3.169 euro of meer dan de huidige beurskoers.

Hierbij dient rekening gehouden te worden met het feit dat we over boekwaarde spreken!

De aandelen van de BIB zijn minstens zesmaal meer waard dan de boekwaarde, zodat de werkelijke waarde van deze participatie meer dan 4.900 euro per aandeel bedraagt.

In 2003 kregen de resterende privé aandeelhouders van de BIB, dankzij de interventie van een arbitragecommissie, meer dan 25.000 Zwitserse frank per aandeel uitgekeerd waarbij de commissie duidelijk stelde dat hierbij rekening gehouden werd met een enorme discount omwille van het speciale karakter van de BIS.  Sedert 2003 is de waarde van de BIB aandelen uiteraard sterk toegenomen terwijl de discount uiteraard niet van toepassing is op de aandelen die onze Nationale Bank aanhoudt.

dinsdag 17 mei 2016

Openingsspeech Algemene Vergadering 17 mei 2016



Dames en heren, beste vrienden, vandaag zijn we hier samen voor de vijftiende editie van wellicht de meest hallucinante vertoning in de wereld van beursgenoteerde bedrijven.

Een confrontatie tussen de wettige eigenaars van de Nationale Bank van België en de vertegenwoordigers van een politiek establishment dat zich tot doel gesteld heeft de reserves van die Nationale Bank te misbruiken voor de financiering van een  onwaarschijnlijk wanbeleid.

Een confrontatie die het gevolg is van de verloedering en vervaging van normen en waarden bij mensen die geacht worden als voorbeeld te fungeren in de maatschappij.

Een confrontatie die reeds vijftien jaar duurt en waarbij de directie het heeft klaargespeeld om in die periode geen enkele keer met haar privé aandeelhouders, die het volledige kapitaal van de vennootschap aangebracht hebben, te praten laat staan te onderhandelen.

Als men in de toekomst zal terugblikken op hetgeen zich de voorbije decennia bij de Nationale Bank heeft afgespeeld, zal men beter kunnen begrijpen waarom België steeds meer wordt afgeschilderd als een failed state of, zoals we vandaag in Knack konden lezen, een schurkenstaat, een land dat steeds minder in staat is om aan zijn verplichtingen te voldoen en ondanks een nulrente de schuld met 500 euro per seconde ziet toenemen.

De voorbije decennia gebruikten de Belgische politici hun pionnen bij de Nationale Bank voor het overhevelen van het grootste stuk van de goudreserves van de Bank, de totale eigen
deviezenreserves van de Bank en een onverantwoord groot deel van de winst naar de Schatkist.  Dat hierbij continue de meest fundamentele eigendomsrechten van de privé aandeelhouders van de Bank geschonden werden, was voor de politieke benoemde directeurs van de Bank geen hinderpaal omdat zij nu eenmaal geen keuze hebben: ofwel voeren zij uit wat hen opgelegd wordt ofwel wordt hun lucratieve benoeming niet verlengd of ingetrokken.
Hier ligt uiteraard de reden waarom de directeurs van de Bank blijkbaar niet in staat zijn om de meest eenvoudige zaken te begrijpen.  Het is immers onmogelijk om iemand iets te doen begrijpen als die persoon betaald wordt om het voor de hand liggende niet te begrijpen.

En zo komt het dat de privé aandeelhouders van de Bank vandaag opnieuw oog in oog staan met de zeer machtige mensen waardoor ze jaar na jaar bestolen worden.  De feiten tonen echter aan dat die zogezegd machtige mensen geen enkele macht hebben.  Dat wordt mooi geïllustreerd door het feit dat we vandaag opnieuw uitgebreid over de onterechte betaling van 24,4 miljoen euro zullen palaveren.  Die 24,4 miljoen is een buitenaards gegeven, een schadevergoeding die de Bank betaalt aan de Staat omdat de Staat de Bank bestolen heeft.  Die betaling van die 24,4 miljoen maakt het voor de privé aandeelhouders echter een stuk makkelijker want het verhaal is zo absurd en onverdedigbaar dat zowel de directieleden van de Bank als de voormalige ministers van Financiën Vanackere en Geens publiekelijk hebben toegegeven dat die som onterecht uitgekeerd wordt aan de Belgische Staat.  Vandaag zijn we vijf jaar verder.  Vijf jaar verstreken sedert de directie op de algemene vergadering toe moest geven dat zij die 24,4 miljoen euro onterecht overmaakte aan de Schatkist doch we stellen vast dat men bij de Bank zelfs niet over de macht beschikt om onterechte betalingen stop te zetten. Dit verhaal is illustratief voor de benadeling, de beroving en de onteigening van de privé aandeelhouders van de Bank.  Het illustreert het gevoel van onaantastbaarheid en straffeloosheid die dit dossier omringt.

En zo verzeilden we in een vicieuze cirkel waarbij politiek benoemde directeurs blindelings uitvoeren wat hen opgedragen wordt omdat ze zich gedekt weten door een regering waarvoor eigendomsrecht een woord zonder waarde geworden is.  Deze politiek benoemde directeurs worden gedekt door corrupte politici die op hun beurt gedekt worden door politiek benoemde corrupte rechters bij het Grondwettelijk Hof en andere rechtbanken.

De geschiedenis zal oordelen over hetgeen zich de voorbije decennia afgespeeld heeft bij de Nationale Bank en de directeurs van de Bank weten net als ik dat dit oordeel niet fraai gaat zijn. Op kortere termijn moeten de directieleden van de Bank zich realiseren dat iedereen, die gedurende decennia onrechtmatig onteigend en beroofd wordt, na verloop van tijd automatisch het universeel recht op zelfverdediging verkrijgt.  Aan de terreur van de Belgische regeringen en de directeurs van de Nationale Bank, waarvan de privé aandeelhouders van de Bank de voorbije decennia het slachtoffer waren, dient zo snel mogelijk een einde gesteld te worden.

donderdag 12 mei 2016

Algemene Vergadering Nationale Bank dinsdag 17 mei

Samenkomst aan de ingang van het auditorium vanaf 12 uur om onze spandoeken uit te rollen.

Vanaf 12 uur 30 tot 13 uur maken we onze traditionele ommegang rond den blok om aan de hoofdingang van de Nationale Bank enkele zaken met voldoende decibellen duidelijk te maken.

Om één uur inschrijven en vervolgens een of meerdere broodjes nuttigen om beter ons mannetje te staan tegen de mensen die sinds jaar en dag hun land en hun aandeelhouders verraden.

De vergadering vangt aan om 14 uur.

Belangrijke media hebben toegezegd om de vergadering bij te wonen en de nodige beelden te komen schieten van onze acties buiten omdat het verboden is om binnen kiekjes te nemen.

De strijd tegen het onrecht bij de NBB blijft op verschillende fronten voortduren en het is uitermate belangrijk om de gratis publiciteit van de beeldende media mee te pikken.  De foto's en beelden van onze acties en spandoeken komen ieder jaar opnieuw verschillende keren terug als er over aandeelhoudersactivisme, algemene vergaderingen en andere gerelateerde zaken wordt bericht.  Het feit dat ieder artikel en beeld van onze acties dezelfde dag onder de aandacht van Mario Draghi gebracht wordt, maakt onze tegenstrevers bijzonder ongelukkig.

Moge de opkomst voldoende hoog zijn om de nodige indruk te maken en de voorhoede de kracht te geven om door te gaan!

Uiteraard zijn bij onze acties buiten ook alle sympathisanten meer dan welkom!  Het verzet tegen de mensen, die aan de basis van de crisis liggen en die verantwoordelijk zijn voor het huidige monetaire wanbeleid, is een must voor iedere wakkere burger!

dinsdag 3 mei 2016

Algemene Vergadering 17 mei 2016 Vraag 14



Vraag 14

Sedert 2001 verdedigt de directie van de Bank zich met de slogan dat “de Bank geen instelling is die winstmaximalisatie nastreeft”.  Deze stelling heb ik altijd onderschreven, de Nationale Bank is een instelling die op de allereerste plaats het Algemeen Belang dient te vrijwaren.
Het sponsoren van bevriende politici en het overhevelen van het grootste deel van de reserves om een virtueel failliete overheid kunstmatig overeind te houden, heeft uiteraard niks met het Algemeen Belang te maken.  Hier gaat het over het spelen van politieke spelletjes, het steunen van bevriende politici, het manipuleren van de schuldgraad van het land en het behouden van zijn eigen lucratieve mandaat bij de NBB.  De directeurs van de NBB hadden zodoende enkel oog voor hun eigenbelang dat ze veilig stelden door de politieke belangen van hun broodheren te verdedigen.
Vandaag ligt de periode van het eventueel nastreven van winstmaximalisatie ver achter ons en zijn we de weg van het “opzettelijk creëren van verliezen” ingeslagen.

  1. Gaat de directie van de Bank akkoord met het feit dat het overhevelen van een groot deel van de reserves naar de Schatkist een zware vergissing was?
  2. Gaat de directie van de Bank akkoord met mijn stelling dat het niet past dat een beursgenoteerd bedrijf, met 50% van de aandelen in handen van privé aandeelhouders, opzettelijk verliezen creëert zolang er nog één aandeel in privé handen zit?
  3. Gaat de directie van de NBB de nodige stappen zetten om de privé aandeelhouders te vrijwaren van de verliezen die het huidige monetaire wanbeleid met zich mee gaat brengen?

Algemene vergadering 17 mei 2016 Vraag 16



Vraag 16

In publicatie van de Bank, hieronder vermeld, vinden we enkele interessante passages terug die bevestigen dat de goudvoorraad van de Bank ten alle tijde eigendom geweest is van de Bank.  Het handelt over de:

WET VAN 9 JUNI 1969
betreffende de instemming van België met het amendement van de overeenkomst
waarbij het Internationaal Muntfonds tot stand werd gebracht en
betreffende het muntstatuut

TIJDSCHRIFT
voor Documentatie en Voorlichting
VERSCHIJNT MAANDELIJKS
Departement Studiën
XLIVe Jaargang, Deel II, 1\1` 4 . Oktober 1969

Het Tijdschrift gaat uitvoerig in op de Buitengewone Algemene Vergadering van de Bank dd 5 september 1969 alwaar toenmalig gouverneur Ansiaux volgende belangrijke toelichting geeft over het goud “dat toebehoort aan de Bank”:
Indien dit voorstel wordt aangenomen, zal
de dekking van de verbintenissen op zicht van
de Bank voortaan uit volgende elementen zijn
samengesteld :
1) het metallieke goud dat toebehoort aan
de Bank;
2) de schuldvorderingen in goud van de
Bank op internationale financiële instellingen;
3) de schuldvorderingen van de Bank op
het Internationaal Muntfonds, die gewoonlijk
« goudtranche » en « supergoudtranche »
worden genoemd;
4) de « speciale trekkingsrechten » toege-
wezen door het Internationaal Muntfonds;
5)de schuldvorderingen in goud die voort-
vloeien uit de voorschotten welke aan het
internationaal Muntfonds worden toegestaan
bij toepassing van de Algemene Lenings-
overeenkomsten.

In de Wet van 9 juni 1969 vinden we onder andere ook volgende passage terug:
»De Staat waarborgt de Nationale Bank
van België tegen elk disagio of ander verlies
dat deze laatste zou kunnen ondergaan bij de
uitvoering van bovenbedoelde akkoorden of ten
gevolge van haar deelneming aan overeenkom-
sten of aan verrichtingen van internationale
monetaire samenwerking, waarbij de Bank,
met de in Ministerraad besliste goedkeuring
van de Regering, partij zou zijn of zou wor-
den. »


  1. Om beslag te kunnen leggen op de vermeende meerwaarden van het goud van de Bank werden achteraf tal van wetten en machinaties georchestreerd om deze vermeende meerwaarden over te kunnen hevelen naar de Schatkist en zodoende een gigantische onteigening zonder compensatie te kunnen doorvoeren.  Gouverneur Ansiaux is met zijn “het metallieke goud dat toebehoort aan de Bank” echter ongemeen duidelijk, het fysieke goud is eigendom van de Bank.  Dat is altijd zo geweest en het feit dat bij verkoop van goud de boekwaarde toekomt aan de Bank spreekt voor zich.  Kan de directie van de Bank gedetailleerd weergeven hoe we sedert 1970 geëvolueerd zijn van “het goud dat toebehoort aan de Bank” naar “het goud van de Staat”?
  2. Is het, gelet op de dwaze monetaire politiek van de ECB, die er op gericht is om met kunstmatige lage rentevoeten de virtueel failliete overheden kunstmatig overeind te houden, niet de hoogste tijd dat de directie van de Belgische Staat de nodige waarborgen eist voor de toekomstige verliezen die dit beleid met zich mee zal brengen?

Algemene vergadering 17 mei Vraag 15



Vraag 15

Had de Bank op 31 december 2015 nog goudleningen uitstaan? 
Indien het antwoord op deze vraag bevestigend is:

a.     Over hoeveel ton gaat het?

b.     Aan welke partijen werd dit goud ontleend?

c.      Welke vergoeding ontving de Bank voor deze dwaze praktijken?

d.     Hoe werd die vergoeding verwekt in de boekhouding van de Bank?

zondag 1 mei 2016

Eendracht maakt macht!

Voor de mensen die bij het lezen van mijn vragen een beetje schrik krijgen:

Omwille van het wanbeleid dat sedert de jongste decennia bij de Nationale Bank gevoerd werd, is het aandeel zo verschrikkelijk ondergewaardeerd dat er in feite weinig risico mee gemoeid is.  De onderwaardering bedraagt momenteel ongeveer 90% en is te wijten aan de sfeer van wetteloosheid, willekeur en machtsmisbruik waarvan het grootste deel van de mensen blijkbaar gelooft dat zoiets eeuwig kan blijven duren.

De huidige koers van het aandeel bedraagt 3.000 euro, de werkelijke waarde ligt boven 30.000 euro.  Enkel de participatie in de Bank voor Internationale Betalingen is meer waard dan de huidige beurskoers van de NBB.  De NBB bezit meer dan 9% van de aandelen van de BIB.

Voor mij persoonlijk zijn alle obligaties die de NBB in portefeuille heeft de facto waardeloos door het monetaire wanbeleid van de jongste decennia.  Hetgeen voor mij telt zijn de participatie in de Bank voor Internationale Betalingen, de gebouwen en uiteraard het goud.  Dat goud is altijd van de NBB geweest en het zal dat altijd blijven, momenteel rest er nog ongeveer 500 gram of +/-18.000 euro per aandeel.  Bij goud reken ik echter liever niet in fiat geld, het zijn de grammen die tellen

In de loop van de komende dagen zullen de resterende vragen meer licht op de zaak werpen.

Ondertussen blijft het kwestie om zoveel mogelijk mensen op de been te krijgen voor de algemene vergadering van 17 mei want zulke zaken krijg je enkel geregeld als de boosdoeners voelen dat ze niet ongestraft gaan wegkomen.  Ongemeen plezant en leerrijk en zowat het enige moment van het jaar dat je de gelegenheid krijgt om rechtstreeks de confrontatie aan te gaan met de mensen die ons land om zeep geholpen hebben.


AV 17 mei 2016 Vraag 12 + 13



Vraag 12

Om de in geldnood verkerende Belgische Staat overeind te houden, hevelde de directie van de Nationale Bank de voorbije 16 jaar het grootste stuk van onze reserves over naar de Schatkist. Daardoor werd de Belgische burger een rad voor de ogen gedraaid en werden de privé aandeelhouders van de Bank op een laaghartige manier zonder enige compensatie onteigend.  Nu blijkt dat het dwaze monetaire beleid van de jongste decennia tot ongelukken leidt, blijkt uit het jaarverslag dat de onteigende privé aandeelhouders nu ook aangesproken dreigen te worden indien de huidige monetaire politiek verliezen creëert.

    • Is er onder de directeurs van de Bank één directeur die zich geroepen voelt om te verklaren dat het normaal is dat aandeelhouders onteigend worden als de zaken goed gaan en dat ze moeten betalen als de spelletjes van de onteigenaars verkeerd uitdraaien?


Vraag 13

Sedert 2001 verdedigt de directie van de Bank zich met de slogan dat “de Bank geen instelling is die winstmaximalisatie nastreeft”.  Deze stelling heb ik altijd onderschreven, de Nationale Bank is een instelling die op de allereerste plaats het Algemeen Belang dient te vrijwaren.
Het sponsoren van bevriende politici en het overhevelen van het grootste deel van de reserves om een virtueel failliete overheid kunstmatig overeind te houden, heeft uiteraard niks met het Algemeen Belang te maken.  Hier gaat het over het spelen van politieke spelletjes, het steunen van bevriende politici, het manipuleren van de schuldgraad van het land en het behouden van zijn eigen lucratieve mandaat bij de NBB.  De directeurs van de NBB hadden zodoende enkel oog voor hun eigenbelang dat ze veilig stelden door de politieke belangen van hun broodheren te verdedigen.
Vandaag ligt de periode van het eventueel nastreven van winstmaximalisatie ver achter ons en zijn we de weg van het “opzettelijk creëren van verliezen” ingeslagen.

  1. Gaat de directie van de Bank akkoord met het feit dat het overhevelen van een groot deel van de reserves naar de Schatkist een zware vergissing was?
  2. Gaat de directie van de Bank akkoord met mijn stelling dat het niet past dat een beursgenoteerd bedrijf, met 50% van de aandelen in handen van privé aandeelhouders, opzettelijk verliezen creëert zolang er nog één aandeel in privé handen zit?
  3. Gaat de directie van de NBB de nodige stappen zetten om de privé aandeelhouders te vrijwaren van de verliezen die het huidige monetaire wanbeleid met zich mee gaat brengen?

Algemene vergadering Vraag 10 + 11



Vraag 10

De voorbije decennia werd fysiek goud wereldwijd gedemoniseerd door de meeste centrale banken.
De argumentatie was dat fysiek goud niks opbracht terwijl fiat geld rente opbracht.
Deze stellingen zijn correct doch de belangrijkste elementen werden echter verzwegen.
  1. Goud brengt niks op doch het behoudt zijn waarde;
  2. Fiat geld brengt rente op doch wordt op termijn waardeloos.
Ondertussen is het argument, dat fiat geld rente opbrengt, ook weggevallen.  Nu die rente door de centrale banken op nul gezet wordt, blijft enkel nog het risico van wanbetaling en de zekerheid van de muntontwaarding.

    • Waarom investeert de NBB niet in fysiek goud nu het enige  argument pro fiat geld (rente) naar de prullenmand werd verwezen?
 


Vraag 11

Volgens de door de NBB verdedigde stelling “goud brengt niks op” werd er bij de verkoop van meer dan 80% van onze goudvoorraad geen meerwaarde geboekt.  Dit klopt, rekening houdend met het koopkrachtverlies van onze munt werd dat goud zelfs met verlies verkocht.

    • Hoe verklaart de directie van de Bank het feit dat meer dan tien miljard euro aan onbestaande meerwaarden op goud overgeheveld werden naar de Schatkist?
    • Is de directie van de Bank nog steeds (terecht) van oordeel dat goud niks opbrengt?
    • Gaat de directie van de Bank er bij de regering op aandringen dat de wetgeving betreffende de meerwaarden op het goud van de Bank zo snel mogelijk geschrapt moet worden?
 

Algemene vergadering 17 mei 2016 Vraag 9



Vraag 9

Volgens het Verdrag van Maastricht mogen de nationale centrale banken uit de eurozone geen geld uitlenen aan hun nationale overheden.  Tegelijkertijd kopen de centrale banken van de eurozone massaal staatsschuld op om de virtueel failliete overheden kunstmatig overeind te houden.  De geschiedenis leert ons en de vorige vragen bevestigen dat de Belgische Staat haar verplichtingen tegenover de Bank en de privé aandeelhouders niet kan of wil nakomen.  Gelet op de ervaringen sedert 1948 weten we dat de Staat een totaal onbetrouwbare partner is die telkens weer constructies opzet of wetten fabriceert om aan haar verplichtingen te ontsnappen of om beslag te leggen op fondsen die niet toekomen aan de Staat.
Ondertussen is de Nationale Bank van België niet alleen massaal geld aan het lenen aan de Belgische Staat, de NBB zorgt er door het dwaze inkoopprogramma van staatsschuld eveneens voor dat diezelfde Staat quasi geen interesten meer moet betalen op haar gigantische schuldenberg:

a.     De partij die schuldbewijzen van een schuldenaar koopt en bezit wordt automatisch een schuldeiser die geld leent aan die schuldenaar: hoe valt dit te rijmen met de bepaling van het Verdrag van Maastricht hieromtrent?
b.  Aangezien de Bank haar obligaties tot op eindvervaldag behoudt, is de Bank de partij die op eindvervaldag terugbetaald wordt door de schuldenaar: Betaalt een schuldenaar zijn schulden af aan de partij aan wie hij het geleende geld schuldig is of betaalt de schuldenaar zijn schulden terug aan de eerste koper van die schuld zelfs al werd die schuld ondertussen door hem verkocht?
c.      Hoe betrouwbaar is een instantie die haar eigen regels niet naleeft?
d.     Is het niet raadzaam om schuldpapier van een onbetrouwbare partner als de Belgische Staat te mijden als de pest?

Algemene vergadering 17 mei 2016 Vraag 8



Vraag 8

Telkens wanneer de privé aandeelhouders van de Bank zonder compensatie onteigend of benadeeld worden, verschuilen de directeurs van de Bank zich achter de wet want de onafhankelijke directeurs zijn heel stipt in het naleven van de wetten die, door de politici die hen benoemd hebben, gestemd worden tenminste zolang die wet de Belgische Staat  bevoordeelt.  Anderzijds worden wetten en statuten, die voordelig zijn voor de privé aandeelhouders steevast genegeerd.  Bovendien weigeren de directeurs van de Bank sedert 2001 iedere dialoog met de privé aandeelhouders:

  1. Bestaat er een wet die zegt dat de onafhankelijke directeurs van de Nationale Bank geen contact mogen hebben met hun privé aandeelhouders die 50% van het kapitaal in handen hebben?
  2. Bestaat er een geheim akkoord die contacten tussen de directie en de privé aandeelhouders van de Bank verbieden?
  3. Bestaat er een ongeschreven regel die bepaalt dat, indien een directeur contact zou hebben met de privé aandeelhouders, een einde gesteld wordt aan het lucratief mandaat van de betrokken directeur?

Algemene vergadering 17 mei 2016 vraag 7



Vraag 7

Gelet op voorgaande vragen vier, vijf en zes betreffende de onrechtmatige uitkering van 24,4 miljoen euro aan de Belgische Staat:

a.     Werd aan deze onbegrijpelijke praktijk ondertussen definitief een einde gesteld?
b.     Hoeveel miljoen euro werd er in de periode 2009-2015 onrechtmatig aan de Staat overgemaakt in dit dossier?
c.      Welke stappen heeft de directie de voorbije jaren ondernomen om een einde te stellen aan deze dwaze praktijk en om de onterecht betaalde sommen terug te vorderen?
d.     Gaat de directie er zorg voor dragen dat de Belgische Staat rente betaalt op de sommen die onterecht uitgekeerd werden?
e.     Wanneer kunnen de privé aandeelhouders rekenen op de uitkering van het extra dividend ter compensatie van de onterechte bevoordeling van de Staat?
f.      Hoeveel bedroeg het verlies in koopkracht voor de Nationale Bank en haar aandeelhouders, die het gevolg was van het feit dat de Staat de sedert 1948 verschuldigde 34 miljard frank verzuimde terug te betalen en ze in 1991 vereffende door ze om te ruilen in verhandelbare staatsschuld?
g.     Volgens mijn berekeningen zou het effectieve verlies voor de privé aandeelhouders van de NBB hier ongeveer vierduizend euro per aandeel bedragen.  Stemt dit overeen met de berekeningen van de onafhankelijke directie van de NBB hieromtrent?